Do Ciebie do Ciebie idziemy by spojrzeć na świat przez Ciebie i krzyż czy to warto w Tobie żyć nosząc ciężar własnych win czy nie prościej tak jak świat cieszyć się z upływu dnia żałuję wszystkich godzin żałuję wszystkich chwil żałuję wszystkich nocy w których nie było zorzy by żyć z głową w gwiazdach lecz za dnia pośród ludzi sam na sam pośród orłów zbieram się w biały by polecieć dzień zazdroszczę ptakom lotu zazdroszczę ptakom gniazd zazdroszczę nocy mroku skrzydeł by wzniecać do życia wiatr czy nie warto patrzeć w dal za horyzont w tysiąc lat czy nie warto piersi bić kiedy brak zupełnie sił żałuję wszystkich godzin żałuję wszystkich chwil żałuję wszystkich nocy w których nie było zorzy by żyć

fragment